مقایسه ی اثر استفاده همزمان اسمولیت های ترهالوز و سوربیتولبا استفاده ی جداگانه از هر کدامبر فعالیت و ساختار آنزیم لیپاز سودوموناس سپاسیا

ا امروزه یکیاز اهداف اصلی صنایع تولیدکننده آنزیم ها،پایدارسازی این ملکول ها بدون کاهشفعالیتآن هااست. اسمولیت های پایدارکننده نوعی افزودنی است که کاربرد گسترده درافزایش پایداری آنزیم هادارد وبدونایجاد تغییرات مخرب در ساختمان آنزیم، سبب افزایش پایداری آن می شود. تاکنون پژوهشات زیادی برای بررسی سازوکار اسمولیت ها انجام شده است ولی جزئیات سازوکار آن ها هنوز مشخص نشده است.در این پژوهش اثرهم زمان دو اسمولیت پایدارکننده سوربیتول و ترهالوزبر فعالیت و پایداری ساختار آنزیم لیپاز سودوموناس سپاسیابا روش های طیف سنجی فرابنفش-مرئی، فلورسانس و دورنگ نمایی دورانی بررسی شده است. برای بررسی دقیق تر سازوکار اثر هم زماناین دو اسمولیت برساختارآنزیم و حلال مجاور آن، برای اولین بار تغییرات ضریب شکست و ضریب دی الکتریک حلال با روشتشدید پلاسمون های سطحی(spr) نانو ذرات طلا مطالعه شده و سپس این نتایج با اثر جداگانه هر کدام از اسمولیت ها مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که اسمولیت های ترهالوز و سوربیتول،فعالیت آنزیم را افزایش می دهند؛ در حالی که تأثیر هم زمان دو اسمولیت بر فعالیت آنزیم، بیشتر از اثرجداگانه هر یک از آن هااست. اسمولیت ها همچنین سبب افزایش محتوای ساختار دوم آنزیم می شوند. از طرفی نتایج بررسی طیف spr نانوذرات طلا در حضور این دو اسمولیت نشان داد که ضریب دی الکتریک محیط اطراف نانو ذرات طلا،با این دواسمولیت دچار تغییرات محسوسی نمی شود. این نتایج بیانگر اثر تعاونی هر دو اسمولیت در حضور یک دیگر برای افزایش فعالیت و پایداری ساختاری آنزیم است.